حكايات الورد

دعانى الهوى قسرا لعرشه العريق
ماذا اقول فى حضر ة المللك الانــــــــــــــــيق

يغازل نجيماتى يفضح صمتى
يلمع فى عينــيـــــى وهجا باحلى بــــــــــــريق

يرف كفراش لعوب فى افكارى
يدوى فى قلبى بقوة كطبل افــــــــــــــــــــريقى

يختال على مشاعرى رقصا
يترائى فى حلمى كا اله اغـــــــــــــــــــــــــــريقى

اقسمت يوما ليس للهوى فى ارضى وطن
ما باله اليوم يحتلنـــى ويشعل فى مدنى ذاك الحـريق

ياسر جيوشى ويخترق نظمى
يلملم بسطوته مشاعرى كاالرقـــــــــــــيق

ياتينى بحرا ياتينى جوا يخترقنى سحرا
يجتاز بى كل واد سحيـــــــــــــــــــــــــــــق

لاتمائمى تنفع لا توسلاتى تشفع
ياسرنى بظله الرقيـــــــــــــــــــــــــــــــــق

اه للهوى اذ يستبد بضعفى يجتاحنى يتركنى
ريشة فى مهب اعصاره الطليق

فاذعن يا قلب للهوى وتدلل
مااجمل ندى الربيع الوريق

المنفى

ليلك يا سمراء تسكره الظلمات
تخنقه العبرات
يا تينى حزينا
كسيرا
يحمل هم الارض والسموات

كفرت بعشقى… وبعيناك ما كفرت
صلبت ونفيت على عينيكى وما همست
حارسا انا منذ الازل
على شفتيكى
وماتعبت

قولوا لها
اذا رايتم عيونها
انى لازلت احملها فى قلبى
فى كفى فى سفرى
فيما بين جفنى ورمشى

حبيبـــــة قـريبة
رغم منفى الارض ومنفى الروح
ومنفى القلب
ومنفى الزمن

قولوا لها اذا اتيتم نورها
وهالكم طلة الجمال المتعالى
واخذتكم روعة الورد فى الشفاة
وجذبة الليل فى العيون
ودار بعقولكم حسنها
انى لازلت احبها

هى الحبيبة
فى دمى تمضى سفن عشق وبحارا
تسكن اضلعى منذ النشاة الاولى
فكرة فى الغيب كنت اومكتمل المدارا

تسرى كضوء الصبح فى عينى
تجلو صداة القلب وتمحوا الغبارا

هى الحبيبة
رغم الجرح النازف من منفايـــا
رغم الليل الثابت فى الحنايـــــــا
رغم انوف طواغيتها ووجلاديها
وصانعى فيها المنايا

يوما ساتيها
فى جبينى القمر حرا
والشمس فى عيونى الوانا
يوما ساتيها مكللا بالمجد قلبى
ابعث فى تاريخها الحضارة
يوما ساتيها مطرا
ابعث فى جدبها النضارة
هى الحبيبة
بلادى

3-مولاتى

مولاتى
سماواتى

سحر الوجود القابع خلف اسطرى
النائم فى مقلتى وندى فى زهرة الياسمين

ذللك العشب الاخضر فى عمرى
الحدث الاروع فى تاريخى
منذ ملايين السنين

كيف لقلبى ان يخطئ مساره
وانت المجرة والمدار
وهذا الطالع الثمين

القدر هارب منى فاملكيه
ودع الوقت يبكى فى حرقة وانين

فالمكان مكانى وهذى العيون زمانى
ومهبط كلماتى فهل تدركين

قد ضللت الارض يوما
فهل للمطر مكان فى
هذه الجداول
للنجم سكنى فى هذا
الفللك

للقلب مرقد فى وطن
الحنين

بين يدى مولاتى انا خادم امين

ورد متعلق بوجنتيها
شجى فى الشفاه وعلى
اليدين

لست انا الشاعر العاشق
بطول الشمس
فواح كبستان رياحين

بل فى خصلاتك نسيم
وفى كفيك
جنين
جنين

عاشقا تائه.. ..كان قلبى

حائر

مسافر

دوما فى مدن الشتات

فيه الق النجم
وقلق البحر ينزح نحو الثبات

يدور فى حلم عابث
يبحث عن حقيقته
عن ذات

عن وطن ينهى سنين التيه

يضم اخر خفقات

عاشقا تائه .. كان قلبى

يبصر عيناك املا
ووطن
وميناء دافئ
وفنار

وغاية كبرى
تخرج من قلب النار

يستجلى فيها كنهه

وسره

يبحث عن كون فيك ومدار

عاشقا قلبى ولم يزل

ضليل المسار

مرتهنا عمره

بين عيناك

وضوء النهار

شاعرا
ثائرا
على زمن الغبار

وفى رحله

وطن

وعيناك

وحلم

يابى الانهيار

*********

حبيبتى كالشوق مكابدة وعناء
كالشوق المسه فى جوانحى ولا اراه
خفية متسللة كشعاع من ضياء

نوارة لؤلؤية ..زنبقة خمرية
اطواق فل وبسمة مساء

تدركنى بطرف خفى فتموج
بالوان السماء
وتنسل من ناظرى فى خلسة وحياء

اعود افترش حيرتى
والملم وجدى
فتدب فى قلبى نبضا وحياة
وترف فى افكارى كفراشة
تحايلنى حتى المساء

حبيبتى كالشوق تنهكنى
تشعل فى مشاعرى شعلة
تابى الانطفاء

تصهرنى فى حلمها
ارقا وسهرا… حزنا وبكاء

حبيبتى كالشوق تجتاحنى وتحتلنى
تغيبنى عن تاريخى وتقويمى
تضربنى كعاصفة شتاء

لا اخفيها عذابى وحبى ومرامى
فتزيدنى احتراقا وشقاء

حبيبتى كالشوق ليس له انتهاء